Κορυφαία αξιοθέατα στη Ευρυτανία - Καρπενήσι
Τα Χωριά, τα δάση και τα ποτάμια της Ευρυτανίας
Από τις πιο ορεινές περιοχές της Ελλάδας
Η περιοχή της Ευρυτανίας βυθισμένη στα έλατα,αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της φύσης και του 4Χ4.
Οι καταπράσινες πλαγιές το καλοκαίρι, και το αλπικό τοπίο το χειμώνα, τα ορμητικά ποτάμια, τα επιβλητικά φαράγγια, τα αρχαιολογικά μνημεία, τα ιστορικά μοναστήρια, οι παραδοσιακοί οικισμοί και η εγκάρδια φιλοξενία των κατοίκων συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό που καλέι να το εξερευνήσουμε.
- Οι Εκδρομές μας
- τα μέρη μας
Η θαυματουργή Αρχόντισσα της Ρούμελης
Το Πάντα-Βρέχει δεν είναι μόνο ένα
Τα φαράγγια «Πάντα-βρέχει» είναι τοπία σπάνιας ομορφιάς στα στενότερα σημεία του Κρικελοπόταμου. Νερά κυλούν πάνω από στρώματα πυκνής βλάστησης που καλύπτουν τους βράχους και πέφτουν σαν βροχή στο ποτάμι σχηματίζοντας λιμνούλες
Το μονοπάτι για το φαράγγι είναι σύντομο σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, σηματοδοτημένο, με ξύλινα σκαλοπάτια (προσοχή, κατηφορίζει απότομα και στριφογυριστά). Καταλήγει πλακοστρωμένο στο ποτάμι με τα τρεχούμενα νερά όπου φαίνεται το «Μικρό Πάντα-βρέχει» με τις μικρές βρόχινες κουρτίνες του. Απόσταση: περίπου 10′.
Τα χωριά της Ποταμίας
Περιπλανηθείτε στα γραφικά χωριά που απλώνονται και από τις δύο πλευρές του Καρπενησιώτη. Περπατήστε τα και ανακαλύψτε τις όμορφες γωνιές τους και τους γνήσιους ανθρώπους τους.
Φύση με πανύψηλα ελατοσκέπαστα βουνά, άφθονα τρεχούμενα νερά, απίστευτα καταπράσινα δέντρα και φαράγγια μοναδικής ομορφιάς.
Αυθεντικό κεφαλοχώρι της Ευρυτανίας
Γνωστό για υπέροχα, καλομαγειρεμένα φαγητά όπως το κατσικάκι στη γάστρα, το χωριάτικο κρασάτο κόκορα με χυλοπίτες, το αγριογούρουνο στιφάδο, το γιουβέτσι στο πήλινο και τις νόστιμες πίτες της θα σας ευχαριστήσει σίγουρα.
Μικρό χωριό με μεγάλη ιστορία
Κοκκάλια
'Ενας τόπος γεμάτος ιστορία... Το 279 π.Χ. πολυάνθρωπη στρατιά Γαλατών (200.000) με αρχηγό τον Βρέννο Β’ πραγματοποίησε εισβολή στη Μακεδονία και προχώρησε στη Θεσσαλία λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα της. Μπροστά στον κίνδυνο συμμαχούν, τότε, οι ελεύθερες πόλεις της κεντρικής Ελλάδας (Αιτωλία, Βοιωτία, Λοκρίδα, Φωκίδα, Μέγαρα και Αθήνα) και αναθέτουν την αρχηγία του ελληνικού στρατού (30.000 περίπου) στον Αθηναίο στρατηγό Κάλλιππο τον Μοιροκλέους. Οι Γαλάτες, έχοντας ως πρώτο στόχο το Μαντείο των Δελφών, όπου υπήρχαν θησαυροί, κατέβηκαν από τη Θεσσαλία στη Φθιώτιδα και, αφού πέρασαν το Σπερχειό, λεηλάτησαν την Ηράκλεια και επιτέθηκαν στους Έλληνες που είχαν πάρει θέσεις στο στενό των Θερμοπυλών. Στη σύγκρουση οι Έλληνες, αν και ήταν πολύ λιγότεροι, αντιστάθηκαν με γενναιότητα και ανάγκασαν τους Γαλάτες να υποχωρήσουν.
Ο Βρέννος, τότε, για να εξασθενήσει την παράταξη των Ελλήνων, έστειλε, για αντιπερισπασμό, 40.000 Γαλάτες εναντίον της Αιτωλίας με την ελπίδα ότι έτσι θα αναγκάζονταν οι Αιτωλοί να φύγουν από τις Θερμοπύλες για να υπερασπιστούν τη χώρα τους. Το τμήμα αυτό των Γαλατών, με αρχηγούς τον Ορεστόριο και τον Κόμβουτιν, πέρασε το Σπερχειό προς τα πίσω, και μέσω της Θεσσαλίας εισέβαλε στην Ευρυτανία που αποτελούσε μέρος της Αιτωλίας. Οι βάρβαροι βρήκαν τη χώρα των Αιτωλών ανυπεράσπιστη και διέπραξαν φοβερά ανοσιουργήματα. Την καταστροφική μανία των Γαλατών δέχθηκε προπαντός το Κάλλιο, που φέρεται ως πρωτεύουσα της Αιτωλίας και εντοπίζεται στο χώρο του σημερινού Κλαυσείου. Όταν οι Γαλάτες ολοκλήρωσαν την καταστροφή και έκαψαν το Κάλλιο, επέστρεψαν από τον ίδιο δρόμο για να συναντήσουν το κύριο σώμα του βαρβαρικού στρατού στις Θερμοπύλες.
Αλλά ο ίδιος δρόμος τους έφερε πάλι στον φυσικό αυχένα (τα Κοκκάλια), από τον οποίο είχαν εισβάλει στην Αιτωλία. Εκεί ομώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις 8.000 Αιτωλούς που κατέφθασαν από τις Θερμοπύλες με τους στρατηγούς Πολύαρχον, Πολύφρονα και Λαοκράτη. Αλλά και οι Καλλιείς όπως και οι άλλοι Ευρυτάνες καταδίωξαν τους επιδρομείς, ζητώντας εκδίκηση για όσα έπραξαν σε βάρος τους. Ο Παυσανίας λέει ότι στην καταδιωκτική εκστρατεία πήραν μέρος εθελοντικά και γυναίκες, γιατί μισούσαν τους Γαλάτες περισσότερο από τους άνδρες.
Η σύγκρουση υπήρξε σφοδρότατη και συνεχίστηκε για μέρες. Όπως φαίνεται, οι Γαλάτες είχαν κυκλωθεί και οι περισσότεροι εξοντώθηκαν από τους Αιτωλούς. Λείψανα από τη φονικότατη εκείνη μάχη υπάρχουν και σήμερα. Απειράριθμα θρυμματισμένα κόκκαλα βρίσκονται σκορπισμένα στο έδαφος, από τα οποία η τοποθεσία ονομάζεται «ΚΟΚΚΑΛΙΑ».
Όσοι από τους Γαλάτες κατόρθωσαν να σωθούν, έτρεξαν να περάσουν το Σπερχειό, για να ενωθούν με το κύριο σώμα του βαρβαρικού στρατού στις Θερμοπύλες. Εκεί όμως τους περίμεναν οι Θεσσαλοί και οι Μαλιείς, που τόσους πολλούς σκότωσαν από αυτούς, ώστε δε σώθηκε κανένας να φθάσει στην πατρίδα του (Παυσανίας).
Αλλά και οι άλλοι Γαλάτες, ο κύριος όγκος, αν και διέσπασαν την άμυνα των Ελλήνων στις Θερμοπύλες με κυκλωτικό ελιγμό μέσω της Οίτης, και βάδισαν εναντίον των Δελφών, δεν είχαν καλύτερη τύχη, γιατί νικήθηκαν. Ο ίδιος ο Βρέννος, αφού τραυματίστηκε, αυτοκτόνησε, πίνοντας άφθονο δυνατό κρασί (άκρατον οίνον). Οι υπόλοιποι Γαλάτες επιστρέφοντας μέσω Θεσσαλίας προς τη Μακεδονία και Θράκη, αποδεκατίστηκαν υπό λοιμού, ψύχους και μαχαίρας.
Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος
Ο λόγος του Παυσανία στα “Φωκικά”...Πάντα Βρέχει
Για να φθάσουμε στο σημείο με τους καταρράκτες περνάμε με Jeep το βουνό της Καλιακούδας και φτάνουμε στον Κρικελοπόταμο, από όπου ξεκινάμε την πεζοπορία στις όχθες και μέσα στο ποτάμι. Στη διάρκεια της διαδρομής μας το νερό μπορεί να φτάσει μέχρι και τη μέση μας πολλές φορές.
Μετά από 45′ περίπου φτάνουμε στο εντυπωσιακό σημείο με τους καταρράκτες όπου μπορούμε και να κολυμπήσουμε. Για να γυρίσουμε ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο και όσοι θέλουν μπορούν να ανέβουν να απολαύσουν τη θέα στην εντυπωσιακή κρεμαστή γέφυρα.