5ημερο Off-Road στο Μαίναλο τη ψυχή της Αρκαδίας και τον επιβλητικό Χελμό

Ο κεντρικός δρόμος διασχίζει τα Λαγκάδια σε υψόμετρο περίπου 800 μέτρων, τα κτίρια όμως απλώνονται εκατέρωθεν του δρόμου, από το υψόμετρο των 500 μέτρων στον κάτω μαχαλά έως τα 1000 μέτρα στον πάνω μαχαλά. Έτσι, το χωριό απλώνεται αμφιθεατρικά, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή εικόνα. Είναι η πατρίδα των Δεληγιανναίων, αλλά και άλλων αγωνιστών του 1821. Ονομαστοί σε όλη την Ελλάδα υπήρξαν οι Λαγκαδινοί κτίστες, με πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση, η οποία είναι εμφανής στο χωριό, με εκπληκτικά πέτρινα αρχοντικά και καλντερίμια, σκεπαστές αυλές και σκαλιστές εξώπορτες, πελεκητές καμάρες και παλιές εκκλησίες, ελικοειδή πέτρινα μονοπάτια και σκαλιά, τοξωτά γεφύρια, νεροτριβές και νερόμυλους.
Μετά την απελευθέρωση, οι κάτοικοι του χωριού επιδόθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στο επάγγελμα του χτίστη σε όλη την Πελοπόννησο, κατασκευάζοντας σπίτια, γεφύρια, σχολεία, βρύσες και εκκλησίες. Η φήμη τους εξαπλώθηκε γρήγορα και έγιναν πλέον περιζήτητοι, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια περίοδος μεγάλης ευημερίας και τα Λαγκάδια να γίνουν η μεγαλύτερη πόλη της Αρκαδίας μετά την Τρίπολη με πληθυσμό σχεδόν 7.000 κατοίκους τη δεκαετία του 1890.

Το μεγαλύτερο μέρος του Μαινάλου, τόσο του ανατολικού, όπου βρίσκεται ο κύριος όγκος και οι ψηλότερες κορφές του βουνού, όσο και του δυτικού, χαμηλότερου και ομαλότερου αναγλύφου, καλύπτεται από δάση και βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα από άποψη πυκνής δάσωσης βουνά της Ελλάδας, ενώ μέσα στον ορεινό του όγκο, βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη άγριας πανίδας που μαζί με την πλούσια βλάστηση αναδεικνύουν το Μαίναλο σε ένα μοναδικό και πανέμορφο βιότοπο.
Το μονότονο τοπίο των ισοκλινών ασβεστολιθικών πλαγιών με τα αλλού πυκνά και αλλού αραιά έλατα διακόπτεται από πολλά μεγάλα κοίλα ξέφωτα, που ονομάζονται Δολίνες και το μέγεθος και η διασπορά τους χαρακτηρίζουν το Μαίναλο.